سَـردتـر از هَميشـه استـــ

دَستانـَــم

نِگاهَـــم

و

قَلبـَــم

ز ِمستـــانــي شُــده امــ

کِـــه اِنتــظار هَيـــچ بَهــــاري را نِــمي کشـــد...

يک روز ميرسد که يک ملافه ي سفيد پايان ميدهد به من . . .

به شيطنت هايم . . .

به دلتنگي هايم . . .

به خنده هاي بلندم و به بغض هايم . . .

روزي که با ديدن عکسم بغض ميکني و ميگويي :

ديوونه دلم واسه مسخره بازيهات تنگ شده . . .

پاشو . . .

گاهی آنقدر مزخرف می شوم ،

که برای دیگران قابل درک نیستم !

حتی عزیز ترین کسم را ،

از خودم می رانم !

در آن لحظه در دلم آرزو دارم او بگوید :

می دانم دست خودت نیست ، درکت می کنم !

به محضِ اینکه احساس کردین غرورتون بازیچه کسی شده ، کوله بارِ آرزوهاتونو بردارین و بزنین به چاک !

داغِ زانو زدنتون رو به دل هر کی که با غرورتون بازی می کنه بزارین !

دیگر نمی خواهم کسی به من عادت کند. من به کسی عادت کنم. یک روز باید جدا شد.

باید تنها ماند. باید شکست

چه سخته وقتی همه فکر می کنن مثل کوه محکمی

اما

تو تنهاییات راحت می شکنی

*| دِق کَردَم…

*| پُشتِ خَنده هآیِ تَلخی کِه هیچگآه کَسی

*| بِه آن شَک نَکرد!

اشتباهم

تولد من بود

تصمیم اولمان را چرا

همیشه غلط می گیریم

صبر میکنم ...

صــــــــــــــــبر !!!!

شاید آن روی ورق دیدنی تر باشد ...

گاهی وقت ها همه ی حس هایت میروند ...

بعد جای خالیشان میماندت اما ...

انگار باغچه را بکنی

حفره درست کنی

گُل ولی نکاری ...

این رفتن از مردن بدتر است

صد البت ...

که مردن ازت یک جنازه باقی میگذارد دستِ کم

و تو زجه زدن را داری بر سر جنازه ی حس هایت

و خب این آرام شدن دارد

در پی اش

رفتن اما حکایتِ دیگری دارد ...

حکایتی سوای حکایاتِ درد

روتین و کلیشه شده ی این حوالی ...

زخم ِ رفتن ناسور میشود لامذهب

این که تو بمانی، بی هیچ حسی،

بی حتی جنازه ای از احساساتت

سرمایش زیاد است ...

سگ لرز دارد پشتش

اینکه الآن ، این جا، این ساعت،

تو خالی باشی از تمام احساساتِ خوب و بدِ دنیا ...

یک عالم معنی دارد ...

و حرف و حرف ...

و درد ...

و چاره هم که

هیچ ِ هیچ ...

خسته ام...

از صبوري خسته ام...

از فريادهايي كه در گلويم خفه ماند...

از اشك هايي كه قاه قاه خنده شد...

و از حرف هايي كه زنده به گور گشت در گورستان دلم

آسان نیست در پس خنده های مصنوعی گریه های دلت را ،

در بی پناهیت در پشت هزاران دروغ پنهان کنی . . .

این روزها معنی را از زندگی حذف کرده ام ...

برایم فرق نمی کند روزهایم را چگونه قربانی کنم....!

يک روز من سکوت خواهم کرد !

تو آن روز ،

براي اولين بار ،

مفهوم "دير شدن " را خواهي فهميد ...

مخاطب خــاص همیشه به این معنی نیست که بهترین مخاطبه ؛

گاهی به این معنیه که :

میتونه حالتو بگیره خیلی خــاص . . .

میتونه تنهات بزاره خیلی خــاص . . .

میتونه بگه دوست ندارم خیلی خــاص . . .

میتونه بگه تو دیگه کهنه شدی خیلی خــاص . . .

آره میتونه خیلی خـــاص !!!

چهــرم ســرد و صــدام مــرده


تــو اوج جــوونــی زیــر چشــام گــوده [!]

گذاشتــم به دارم بکشنــد!

بــی گنــاه بـــودم اما….

حوصلـــه اثبـــاتش را نـــداشتم…!

گاهــی یه جـــوری میشکننت که

وقتی تیکــــه هاتــو به هم میچسبـــونی

یه آدم دیگـــه میشـــی ...

ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺒﺨﺸﯿـــﺪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﯿﺪﯼ ﻭ ﻧﻔﻬﻤـــﯿﺪ , ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺑﺨﺸﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ...

ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺒـــــــﺎﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ ... ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺎﻧﺪﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﻠﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﯼ ...

ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺖ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺁﻧﺮﺍ ﮐﻢ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪﺍﻧﻨــــــﺪ ......

ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑــﺪ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﮐﻪﻓﺮﻕِ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺪ ...

ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ....

ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ ، ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﻨﺪ!

ﯾﮑﺠﺎ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ...

آدما نباس دوست پیدا کنن

چون وقتی میرن

وقتی دیگه نمیشه بهشون زنگ بزنی

وقتی نمیتونی درد و دل کنی

یا حتی باهاشون شوخی کنی و بخندی

... و همه دوستی خلاصه میشه تو عکسهات و خاطراتت

هی بغض تو گلوت گیر میکنه

خفه ات میکنه

آدما باس همیشه تنها بمونن

(دیالوگ ماندگار پسر خاله ی کلاه قرمزی)

♛ .. خُـבایـــ ـ ــ ـ ــا .. ♛

!! .. مـَטּ عـــاشـــق بــرنــــامـﮧ ریزیتــــمـ .. !!

، .. هـر وقـتـ میگمـ בیگـه بــבتـر از ایـن نمیشــﮧ .. ،

||| .. یـﮧ اتفــاق بـבتــر مـے افتـﮧ .. |||

× .. کـﮧ بـﮧ غلـط ڪـرבن مـے افتـــمـ .. ×

سـختـه

بـه جـایی بـرسی کـه دیـگه

نـه هیـچ اومـدنی آرومـت کنـه ،

نـه هیـچ رفتنی نابودت.

بگــــذار بگوینــــد

مغـــرور استـــــ!

مـــن...

ازصــــرفـــ احســآسم

بــــرآے کـــسـے

وحشتـــ دآرمــ!

بزرگترین تراژدی انسان ...

آن است که وقتی هنوز زنده است

چیزی در درون ش بمیرد !

 

آنقدر بـہ این روزهــاے تلخ عادتــ کرבه امـ

کـہ وقتے لبخنـــב مے زنمـ قلبمـ تیر مے کشـב

بیچــآره בلـــمـ چقـבر زود عادتــ مے کنــב

بــہ نبودن هر آنچہ کـہ مے خواستـــ ...

 

 

 

 

غصـــــه نخـــور !

مـــــــیدانــــــــے ...؟

دُنیـــا ...،

با ایــن هــَـمـه چنگــال تیـــــز ...؛

هیـچ چـَــنگـــــــے به دل نمـــــــــے زند ...!!!

سر خـَط نـرو

چیزی واسه شُـــــــــــروع ندارم...!!!

پيــچ رو هَـــر چِــقَدر سِفـــت کُــنـــے

مـــوقِـــــعِ بــآزکَــــردَنِـــش؛ هَمــــونقَــــدر بايَـــد زور بِـــزَنـــے.....

حــآلآ هِـــي مَــــنو بِِپــيچــون!!

بــِـه مـــوقِــعَــش دَهَـــنِتـــو سِــرو/يـــس ميـــکُنـــم

....

ܓܨ آפֿـريـטּ تـﮧ ωــيـگـآرـهـآيمـ ـ ــ رـــآ בر شيشـﮧاــے


פֿـوآـهـمـ ريـפֿـتـــ...

و بـﮧ בريــآ פֿـوآـهـمـ اَنــבآפֿـتـــ!!!

شـآيــב בر ωــآפـلـے בور פֿـآڪـωـتــر لـפـظــﮧـهـآيمـ

الهــآمـ بـَـפֿـش شـعــر בפֿـتـرــے شـونــב

ڪـﮧ ωـآلهــآωــتــ وآژه ــهـآيــش ...

בر گلـــو گيــر ڪرבه ــاَنــב ܓܨ

حرف های دلم را هرگز کسی نمیفهمد ، فقط روزی مورچه ها خواهند فهمید !

روزی که در زیر خاک گلویم را به تاراج میبرند …

زنان قـــــــــوی

دردهای خود را مانند کفشهای پاشنه بلند میپوشند !

مهــم نیست چقـــــدر اذیت می شوند

شما فقــــــط زیبایی آنهـا را میتوانید بینیــد . . .

چه سخت است ،

تشییع بر روی شانه های فراموشی ،

و دل سپردن به قبرستان جدایی ،

وقتی که میدانی پنج شنبه ای نیست ،

تا رهگذری ،

بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند …

من به قعر تنهایی پرت نشده ام ؛

پریده ام !

 الکـے تـراژدـے درسـت نـکنیـد . . .

اون نباشــﮧ یکیـو جـاش میـارـے . . .

تـو نبـاشـے یکیـو جـات میـارهـ . . .